Kolejny czech opisywany w dziale gwiazdy

Początki

Rosický urodził się w stolicy Czech, Pradze. Swoją karierę piłkarską rozpoczął w roku 1986 w juniorskim zespole miejscowego ČKD Kompresory Praga. Miał wówczas sześć lat. Następnie, w wieku ośmiu lat przeszedł do szkółki piłkarskiej innego klubu ze stolicy Czech, Sparty Praga. W roku 1998 został włączony do pierwszej drużyny tego klubu. Występował tam do roku 2001. W każdym z trzech sezonów tam spędzonych zostawał Mistrzem Czech. W tym czasie wystąpił w czterdziestu jeden ligowych spotkaniach oraz strzelił w nich osiem bramek.

Borussia Dortmund

1 stycznia 2001 roku podpisał kontrakt z Borussią Dortmund na na kwotę osiemnastu milionów funtów, przez co pobił rekord Bundesligi[1]. W pierwszym sezonie nie wystąpił w ani jednym meczu. W pierwszym zespole zadebiutował 11 lipca w spotkaniu Pucharu ligi z SC Freiburg. W lidze pierwszy występ zaliczył 28 lipca, kiedy to zagrał w meczu z 1. FC Nürnberg. Pierwszą bramkę dla zespołu zdobył w wygranym 4:0 ligowym meczu z VfL Wolfsburg. W tym sezonie wraz z Borussią został Mistrzem Niemiec oraz doszedł do finału Pucharu UEFA, w którym jego drużyna przegrała 3:2 z Feyenoordem Rotterdam. Rosický zagrał od pierwszej minuty tego spotkania oraz w sześćdziesiątej szóstej minucie otrzymał żółtą kartkę. Sezon ten zakończył z dwudziestoma czterema ligowymi występami oraz ośmioma w pucharach europejskich. W dwóch pierwszych latach gry w Niemczech został dwa razy wybrany najlepszym piłkarzem Czech. W następnych sezonach spędzonych w Borussii nie osiągnął większych sukcesów. W Niemczech grał do roku 2006. W tym czasie wystąpił tam w stu czterdziestu dziewięciu ligowych meczach oraz strzelił w nich dziewiętnaście bramek.

Arsenal

Do drużyny Arsenalu Rosický przeszedł 23 maja 2006 roku za kwotę sześciu milionów i ośmiuset tysięcy funtów[1]. Otrzymał koszulkę z numerem siedem, którą wcześniej nosił Robert Pirès. W nowej ekipie zadebiutował 8 sierpnia w spotkaniu trzeciej rundy eliminacji Ligi Mistrzów z Dinamem Zagrzeb wygranym przez Arsenal 3:0. W Premier League pierwszy występ zaliczył 28 sierpnia, kiedy to zagrał w przegranym 1:0 wyjazdowym spotkaniu z Manchesterem City. Pierwszego gola dla zespołu zdobył 13 września w meczu z Hamburger SV. Pierwszą żółtą kartkę otrzymał natomiast 26 września w meczu z FC Porto. W tym sezonie doszedł również do finału Pucharu Ligi Angielskiej, w którym Arsenal przegrał 2:1 z Chelsea. Sam Rosický w tym spotkaniu nie wystąpił. W roku 2006 był również jednym z kandydatów do tytułu Piłkarza Roku według FIFA. Ostatecznie nagrodę tę otrzymał Fabio Cannavaro. Debiutancki sezon zakończył z dwudziestoma sześcioma ligowymi występami, w których zdobył trzy bramki, pięcioma pucharowymi oraz sześcioma w europejskich pucharach.
Następny sezon rozpoczął grając na lewej stronie pomocy. 29 sierpnia w meczu z jego byłym klubem, Spartą Praga zdobył swoją pierwszą bramkę w nowym sezonie. Pierwszego gola w lidze zdobył natomiast 2 września w spotkaniu z Portsmouth. W tych rozgrywkach zdobył jeszcze pięć bramek: w meczach z Boltonem Wanderers, Wiganem Athletic, Middlesbrough, Evertonem oraz Fulhamem. W tym sezonie wystąpił w tylko osiemnastu ligowych meczach, jednym pucharowym oraz pięcioma w pucharach europejskich. W roku 2007 został po raz trzeci Czeskim Piłkarzem Roku. W sezonie 2008/09 nie wystąpił jeszcze w żadnym spotkaniu z powodu kontuzji.